Ειρηναίος Α’

(Εμμανουήλ Σκοπελίτης, Σάμος 1939 –). Πατριάρχης Ιεροσολύμων και πάσης Παλαιστίνης (2001–). Εγκαταστάθηκε στα Ιεροσόλυμα το 1953 όπου και φοίτησε στην εκεί πατριαρχική σχολή, ενώ στη συνέχεια σπούδασε στη θεολογική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εκάρη μοναχός και χειροτονήθηκε διάκονος το 1959 και πρεσβύτερος το 1965. Έναν χρόνο αργότερα (1966) έλαβε το οφίκιο του αρχιμανδρίτη. Διετέλεσε μέγας αρχιδιάκονος του θρόνου, παρασκευοφύλακας, τελετάρχης των πατριαρχείων, αρχισυντάκτης του περιοδικού Νέα Σιών, πρόεδρος του εκκλησιαστικού πρωτοδίκου δικαστηρίου και από το 1979 έως το 2001 έξαρχος του Παναγίου Τάφου στην Ελλάδα. Το 1981 εξελέγη και χειροτονήθηκε αρχιεπίσκοπος Ιεραπόλεως, το 1994 ονομάστηκε μητροπολίτης και στις 13 Αυγούστου 2001 εξελέγη πατριάρχης Ιεροσολύμων και πάσης Παλαιστίνης ως Ειρηναίος Α’. Κατά τη μακρόχρονη πορεία του στην Ελλάδα, ως έξαρχος του Παναγίου Τάφου (1979-2001), οργάνωσε, ανασυγκρότησε και ανέδειξε τα ιερά μετόχια του πατριαρχείου Ιεροσολύμων, επέδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη διάσωση και συντήρηση των ιερών κειμηλίων, καθώς επίσης και για την προβολή της ελληνορθόδοξης παρουσίας στους Αγίους Τόπους, συνεργαζόμενος αποτελεσματικά με τις αρμόδιες ελληνικές διοικητικές και εκκλησιαστικές αρχές. Το 2002 τέλεσε λειτουργία στον Ναό της Γεννήσεως, στη Βηθλεέμ, μετά τη λήξη της πολιορκίας των Παλαιστινίων που κατέφυγαν εκεί για να γλιτώσουν από τις ισραηλινές δυνάμεις. Ο πατριάρχης Ιεροσολύμων Ειρηναίος (φωτ. ΑΠΕ).